முன்னுரை

பெத்லகேமின் எளிமையான மாட்டுத் தொழுவத்திற்கும், கல்வாரி மலையின் சிலுவைக்கும் இடையில் உள்ள ஆழமான பிணைப்பை எப்போதாவது சிந்தித்துப் பார்த்ததுண்டா? கிறிஸ்தவ உலகில் மிகவும் போற்றப்படும் பக்தி முயற்சிகளான "திருக்குடும்பக் குடில்" மற்றும் "திருச்சிலுவைப்பாதை" ஆகிய இரண்டுமே ஒரே ஆன்மீகப் பெரியாரின் இதயத்திலிருந்து உதித்தவைதான்: அவர்தான் புனித பிரான்சிஸ் அசிசியார். இயேசுவின் வாழ்வின் மிக முக்கியமான தருணங்களான அவரது பிறப்பு மற்றும் இறப்புடன் அனைவரும் எளிமையாக, உணர்வுப்பூர்வமாக ஒன்றிணைவதற்கான வழிகளை அவர் தேடினார்.

கடந்த ஆண்டில் தான் (2023), புனித பிரான்சிஸ் கிரெச்சியோவில் உருவாக்கிய முதல் திருக்குடும்பக் குடிலின் எண்ணூற்றாண்டு விழாவினை (800 ஆண்டுகள், 1223-2023) உலகம் கொண்டாடியது. இது, இயேசுவின் மனித அவதாரத்தை தியானிப்பதில் உள்ள நீடித்த சக்தியையும், பிரான்சிஸ்கன் மரபின் அழியாத பாரம்பரியத்தையும் பறைசாற்றுகிறது.

இந்த சிலுவைப்பாதை ஒரு தனித்துவமான வழியைப் பின்பற்றுகிறது. இது குடிலின் ஆன்மீகத்தையும், சிலுவையின் ஆன்மீகத்தையும் ஒன்றாக இணைக்கும் ஒரு முயற்சியாகும். இயேசுவின் எளிய பிறப்பிற்கும், அவரது இறுதித் தியாகத்திற்கும் இடையே உள்ள ஒற்றுமைகளை சிந்திப்பதன் மூலம், புதிய உள்ளொளிகளை நாம் கண்டடைய முடியும். தொட்டிலின் மரத்திலிருந்து சிலுவையின் மரம் வரை ஒரு பயணத்தை மேற்கொள்ள இந்த தியானங்கள் உங்களை அழைக்கின்றன. இந்த பிரான்சிஸ்கன் ஆன்மீகங்களை வரலாற்று நிகழ்வுகளாக மட்டும் பார்க்காமல், நமது அன்றாட வாழ்விற்கு ஞானத்தையும் வலிமையையும் வழங்கும் ஒரு உயிருள்ள பாதையாக முன்வைக்க முயல்கிறோம்.

குடிலின் எதிரொலிகளை சிலுவையின் நிழலில் கண்டறியவும், இரண்டையும் ஒன்றாகப் பிணைக்கும் அசைக்க முடியாத அன்பைக் கண்டுகொள்ளவும், இந்தத் தனித்துவமான ஆன்மீகப் பயணத்தில் இணைவோம், வாருங்கள்!

1. இயேசு மரணத்திற்கு தீர்ப்பளிக்கப்படுகிறார்

இரண்டாவது மரணத் தீர்ப்பு

இயேசுவுக்கு இது இரண்டாவது மரணத்தீர்ப்பு; குழந்தை இயேசுவைக் கொல்லும் நோக்கில், அனைத்து ஆண் குழந்தைகளை கொல்ல ஆணையிட்டான் ஏரோது அரசன். ஆனால் அக்குழந்தை தப்பித்தது. தப்பித்த அக்குழந்தை, இளைஞனாய் இப்போது பிலாத்துவினால் இரண்டாம் முறை தீர்ப்பிடப்படுகிறார். ஆனால் இம்முறையும் அவர் தப்பிக்கிறார்; அவரின் மரண தண்டனை மூன்று நாட்களுக்கு மேல் தாக்குபிடிக்கவில்லை. இயேசுவின் உயிர்ப்பில் பிலாத்துவின் தீர்ப்பு அர்த்தமற்றுப்போகிறது. இவ்விரு தீர்ப்புகளும் கடவுளின் திட்டத்திற்கு எதிரான உலகியல் அதிகாரத்தை பிரதிநிதித்துவம் செய்கின்றன.

எந்த குற்றமும் இல்லாமல் இயேசு இருமுறை மரணத்திற்கு தீர்ப்பளிக்கப்படுகிறார். இது அவர் எங்கள் பாவங்களுக்காக எடுத்துக்கொண்ட தியாகத்தை நினைவூட்டுகிறது. நம்முடைய வாழ்வில் நாம் எதிர்கொள்ளும் அநீதிகள் மற்றும் தவறான தீர்ப்புகளை நாம் எவ்வாறு எதிர்கொள்கிறோம் என்பதைக் குறித்து சிந்திக்க அழைக்கப்படுகின்றோம். இயேசுவின் அமைதியான ஒப்புதல் நமக்கு ஒரு பாடமாக இருக்கிறது. இறைத்திட்டத்திற்கு இசைவுதந்தால், மரணத்தீர்ப்புகள் கூட, மனித வாழ்வை ஒன்றும் செய்ய இயலாது எனபதை உணர்வோம். 

செபம்

“அன்புள்ள இயேசுவே, நீங்கள் எந்த குற்றமும் இல்லாமல் இருமுறை மரணத்திற்கு தீர்ப்பளிக்கப்பட்டீர். உமது அமைதியான் ஒப்புதலால், சிலுவை தியாகத்தின் மூலம் எங்களுக்கு மன்னிப்பு மற்றும் புதுவாழ்வு கிடைக்கச் செய்தீர். எங்கள் வாழ்வில் எதிர்கொள்ளும் தீர்ப்புகளை, இறைத்திட்டமென உணர்ந்து ஏற்றுக் கொள்ளும் மன உறுதி தாரும். ஆமென்.”

2. இயேசு சிலுவையை ஏற்கிறார்

பெற்றோரின் பரிவும் சிலுவையின் பாரமும்

• அன்று, பாலன் இயேசுவாய் அன்னையின் கரத்தில் பாதுகாப்புக் குடில்,

• இன்று, இளைஞன் இயேசுவாய் எதிரிகள் கரத்தில் பயமுறுத்தும் குருசு.

• அன்று, தந்தையின் அரவணைப்பில் சுகமான எகிப்துப் பயணம்,

• இன்று, சிலுவையின் அரவணைப்பில் சுமையான கல்வாரிப் பயணம்.

• அன்று, குழந்தை இயேசுவைச் சுமந்தது கழுதை;

• இன்று குமரன் இயேசு சுமப்பது சிலுவை.

இரண்டும் உணர்த்துவது ஒன்றுதான் – மானிட வாழ்வுப் பயணம் எப்போதும் சுகமானதாக இருப்பதில்லை. சுகங்களிலிருந்து சுமைகளுக்கும் கடந்து செல்ல முற்படுவோம். இயேசுவிடம் கற்றுக் கொள்வோம். நமது பாதுகாப்பு வளையங்களிலிருந்து, பாதுகாப்பற்ற பயணத்திற்கு தயார் நிலையில் இருப்போம். இருண்ட சூழலில் எதிர்த்துச் செல்வதே ஆழமான விசுவாசம். இயேசு தன் தந்தை மீது கொண்ட ஆழமான நம்பிக்கை, அவரை அப்பாதுகாப்பு வளையத்திலிருந்து வெளியேறச் செய்தது. நம்புங்கள் நம்மாலும் முடியும்.

இயேசுவின் பெற்றோர், அவரை பாதுகாக்கும் பொறுப்பை எடுத்துக் கொண்டனர். இப்போது, இயேசு தனது சிலுவையை ஏற்கும்போது, நம்மை பாவத்திலிருந்து மீட்டெடுக்கும், பொறுப்பை ஏற்றுக் கொள்கிறார். நம் அன்றாட வாழ்வில் நாம் ஏற்கும் அனைத்துப் பொறுப்புகளும், நமக்கான சிலுவை பாக்கியம்; ஓர் தாயாக, தந்தையாக, பிள்ளையாக, பணியாளராக, தலைவராக, நம் சமூகத்தில் நாம் ஏற்கும் இச்சுமைகளை நாம் எந்தக் கண்ணோட்டத்தோடு அணுகுகிறோம் என்பதைச் சிந்திப்போம்.

செபம்:

“அன்பு இயேசுவே, நீர் சிலுவையை ஏற்ற போது, தியாகத்தின் உண்மையை கற்பித்தீர். நாங்கள் எமது பாதுகாப்பு வளையங்களில் இருந்து வெளியே வந்து, சுமைகளை தாங்குவதற்கான துணிச்சலும், நம்பிக்கையும் தாரும். எம் வாழ்வின் பொறுப்புகள் எமக்கான சிலுவை பாக்கியம் என்றுணரும் மனப்பக்கும் தாரும். ஆமென்.”

3. இயேசு முதல் முறை விழுகிறார் 

'குழந்தையின் பலவீனமும் முதல் தடுமாற்றமும்'

தொட்டிலில் மென்மையான துணிகளில் சுற்றப்பட்டிருந்த குழந்தை இயேசுவின் பலவீனமும், கல்வாரி பாதையில் சிலுவையைச் சுமந்து செல்கையில் அவர் முதன்முறையாக விழுந்ததும் ஒன்றோடொன்று தொடர்புடையது. பெத்லகேமில் இயேசுவின் பிறப்பு எளிமையான சூழ்நிலையில் நிகழ்ந்தது. அவருக்கு சுகமான படுக்கையோ, பாதுகாப்பான இடமோ கிடைக்கவில்லை. மாறாக, அவர் ஒரு தொழுவத்தில் பிறந்தார், இது அவரது மனித இயல்பின் ஆரம்பத்திலிருந்தே இருந்த பலவீனத்தையும், எளிமையையும் காட்டுகிறது .   

இன்று, அந்த பலவீனமான குழந்தை வளர்ந்து, மனித குலத்தின் பாவங்களின் பாரமான சிலுவையைத் தாங்கி கல்வாரி நோக்கிச் செல்கிறார். ஏற்கனவே சித்திரவதைகளால் காயப்பட்டு, முள் கிரீடத்தால் துன்புறுத்தப்பட்ட அவர், சிலுவையின் எடையால் சோர்வடைகிறார் . அவரது உடல் பலவீனமடைந்து, கால்கள் தடுமாறுகின்றன, இறுதியில் அவர் முதன்முறையாக கீழே விழுகிறார் . இந்த வீழ்ச்சி, அவர் பிறப்பிலிருந்தே ஏற்றுக்கொண்ட மனித இயல்பின் வரம்புகளையும், பாவத்தின் சுமையால் ஏற்படும் சோர்வையும் வெளிப்படுத்துகிறது . தொட்டிலில் இருந்த அதே இயலாமை, இப்போது சிலுவையின் பாதையிலும் வெளிப்படுகிறது.

இயேசுவின் இந்த முதல் வீழ்ச்சி, அவர் நம்மை மீட்க வந்தபோது இருந்த எளிமையையும், பலவீனத்தையும் நமக்கு நினைவூட்டுகிறது . அவர் இறைவனாயிருந்தும், மனிதனாகப் பிறந்து, நம்முடைய பாவங்களின் சுமையைச் சுமந்து, நம்மைப் போலவே துன்பப்பட்டார்.

இயேசுவின் முதல் விழுதல் நமக்கு ஒரு முக்கியமான பாடத்தை கற்பிக்கிறது. நாம் வாழ்க்கையில் பலமுறை தடுமாறலாம், தோல்வியடையலாம். ஆனால், இயேசுவைப் போலவே, நாம் மீண்டும் எழும்பவும், நம்முடைய சோதனைகளை நம்பிக்கையுடன் எதிர்கொள்ளவும் வேண்டும் . அவருடைய பலவீனத்தில் நமது வலிமையைக் காண்கிறோம்.

செபம்: 

மனித பலவீனத்தால் விழுந்த இயேசுவே, நீர் மனிதனாகப் பிறந்து, பலவீனத்தை ஏற்றுக்கொண்டு, சிலுவையின் பாதையில் முதன்முறையாக விழுந்தீர். உம்முடைய தாழ்மையையும், எங்களுக்காக நீர் ஏற்றுக் கொண்ட துன்பத்தையும் நாங்கள் போற்றுகிறோம். நாங்கள் தடுமாறும் நேரங்களில், உம்முடைய கிருபையால் எங்களை மீண்டும் எழும்பச் செய்து, உம்மைப் பின்பற்ற எங்களுக்கு பெலன் தாரும். ஆமென்."

4. இயேசு தனது தாயைச் சந்திக்கிறார் 

'மகிழ்வும் துயரமும் கலந்த தாய்மை'

இயேசுவின் பிறப்பின்போது அன்னை மரியாள் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கும், அவர் சிலுவைப் பாதையில் இயேசுவைச் சந்தித்தபோது அடைந்த துயரத்திற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடு மிகவும் ஆழமானது. இயேசு பிறந்தபோது, அன்னை மரியாள் ஒரு புதிய தாயின் மகிழ்ச்சியையும், கடவுளின் மகனைப் பெற்றெடுத்ததின் புனிதத்தையும் உணர்ந்தாள். அந்த தருணம் அன்பு, ஆச்சரியம் மற்றும் எதிர்பார்ப்பால் நிரம்பியிருந்தது.   

ஆனால், சிலுவையின் பாதையில் இயேசுவை அன்னை மரியாள் சந்தித்தபோது, அந்த மகிழ்ச்சி சொல்லொணா துயரமாக மாறியிருந்தது. தன் மகன் சித்திரவதைச் செய்யப்படுவதையும், சிலுவையை நோக்கிச் செல்வதையும் காணும் தாயின் வலி அவளால் தாங்க முடியாததாக இருந்தது. சிமியோனின் முன்னறிவிப்பும், "உன் இதயத்தை ஒரு வாள் ஊடுருவும்," என்ற இறைத்தூதரின் அறிவிப்பு இந்த சந்திப்பில் நிறைவேறியது.   

இருப்பினும், இந்த துயரத்திற்கு மத்தியிலும், அன்னை மரியாளின் விசுவாசம் அவளுக்கு ஒருவித அமைதியையும், மன உறுதியையும் கொடுத்திருக்கலாம். தன் மகனின் துன்பம் கடவுளின் திட்டத்தின் ஒரு பகுதி என்பதை அவள் அறிந்திருந்தாள். இந்த சந்திப்பு, தாய்மையின் ஆழத்தையும், எல்லையற்ற அன்பையும், விசுவாசத்தின் வலிமையையும் உணர்த்துகிறது.

செபம்: 

ஏழ்மையான தொட்டிலில் பிறந்த இயேசுவே, சிலுவையின் பாரத்தால் நீர் விழுந்தபோது, எங்கள் பலவீனங்களை ஏற்றுக்கொண்டீர். உம்முடைய தாழ்மையின் மூலம், நாங்கள் எழும்பி உம்மைப் பின்பற்ற எங்களுக்கு கிருபை தாரும். ஆமென்.

5. சீமோன் சிலுவையைச் சுமக்க உதவுகிறார்

'பாதுகாப்பும் உதவியும்'

குழந்தை இயேசுவை யோசேப்பு பாதுகாத்ததும், சிலுவையைச் சுமக்க சிரமப்பட்ட இயேசுவுக்கு சீமோன் உதவியதும் பிறருக்கு உதவி செய்வதன் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகின்றன. இயேசுவின் பிறப்பின்போது, ஏரோது அரசனிடமிருந்து குழந்தையை காப்பாற்ற யோசேப்பு மரியாவையும் இயேசுவையும் எகிப்துக்கு அழைத்துச் சென்றார். யோசேப்பின் இந்த செயல், இயேசுவின் பாதுகாப்பிற்காக அவர் மேற்கொண்ட தியாகத்தையும், பொறுப்பையும் காட்டுகிறது.   

அதேபோல, சிலுவையின் பாதையில் இயேசு மிகவும் களைப்படைந்திருந்தபோது, சீரோன் ஊரைச் சேர்ந்த சீமோன் ரோம வீரர்களால் கட்டாயப்படுத்தி சிலுவையைச் சுமக்க வைக்கப்பட்டான். சீமோன் ஆரம்பத்தில் தயக்கம் காட்டியிருந்தாலும், அவனது உதவி இயேசுவுக்கு ஒரு பெரிய நிவாரணமாக இருந்தது. இந்த நிகழ்வு, எதிர்பாராத நேரத்தில் வரும் உதவியின் முக்கியத்துவத்தையும், பிறருடைய துன்பத்தில் பங்கேற்பதன் அவசியத்தையும் காட்டுகிறது. 

யோசேப்பின் செயலும், சீமோனின் உதவியும், நாம் ஒருவருக்கொருவர் உதவி செய்வதன் ஆன்மீக முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகின்றன. நம்முடைய வாழ்வில் நாம் சந்திக்கும் சிரமங்களில் மற்றவர்களுக்கு உதவுவதும், அவர்கள் துன்பப்படும்போது அவர்களுக்கு ஆதரவாக இருப்பதும் கடவுளுக்குப் பிரியமான செயல்களாகும்.

செபம்: 

குழந்தையாக இருந்தபோது யோசேப்பால் பாதுகாக்கப்பட்ட இயேசுவே, சிலுவையைச் சுமக்க சீமோனுக்கு நீர் அனுமதித்தபோது, மற்றவர்களின் உதவியை நீர் ஏற்றுக்கொண்டீர். எங்கள் சுமைகளைத் தாங்கவும், மற்றவர்களுக்கு உதவவும் எங்களுக்கு மனதுள்ள இதயத்தைத் தாரும். ஆமென்.

6. வெரோனிகா இயேசுவின் முகத்தை துடைக்கிறார் 

'குழந்தைக்கு மரியாதை - குற்றவாளிக்கு இரக்கம்'

குழந்தை இயேசுவுக்கு இடையர்களும் ஞானிகளும் காணிக்கை செலுத்தியதும், இயேசுவின் முகத்தை வெரோனிக்கா துணியால் துடைத்ததும் பிறருக்கு மரியாதை செலுத்துதல் மற்றும் இரக்கம் காட்டுதல் ஆகியவற்றின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்துகின்றன. இயேசு பிறந்தபோது, தாழ்மையான இடையர்கள் மற்றும் தூர தேசத்திலிருந்து வந்த ஞானிகள் அவருக்குப் பரிசுப் பொருட்கள் கொண்டு வந்து மரியாதை செலுத்தினர். அவர்களின் இந்த செயல், இயேசுவை கடவுளின் மகனாக அங்கீகரித்து அவர்கள் செலுத்திய மரியாதையையும், பக்தியையும் காட்டுகிறது.   

அதேபோல, சிலுவையின் பாதையில் இயேசுவின் முகம் வியர்வையாலும், இரத்தத்தாலும் மூடப்பட்டிருந்தபோது, வெரோனிக்கா என்ற பெண் தைரியமாக முன்வந்து தன் துணியால் அவரது முகத்தைத் துடைத்தாள். வெரோனிக்காவின் இந்த இரக்கச் செயல், இயேசுவின் துன்பத்தில் அவள் காட்டிய கரிசனையையும், அன்பையும் வெளிப்படுத்துகிறது. அவளுடைய இந்த சிறிய உதவி, இயேசுவுக்கு ஒரு கணம் ஆறுதலைக் கொடுத்திருக்கலாம்.   

இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளும், நாம் மற்றவர்களுக்கு மரியாதை செலுத்தவும், அவர்கள் துன்பப்படும்போது இரக்கம் காட்டவும் வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்துகின்றன. நம்முடைய வாழ்வில் நாம் சந்திக்கும் ஒவ்வொருவரிடமும் கிறிஸ்துவைக் காணவும், அவர்களுக்கு அன்புடனும், கருணையுடனும் உதவவும் நாம் அழைக்கப்படுகிறோம்.

செபம்: இடையர்களும் ஞானிகளும் வணங்கிய குழந்தை இயேசுவே, வெரோனிக்கா உம்முடைய முகத்தைத் துடைத்தபோது, இரக்கத்தின் செயலை நீர் அங்கீகரித்தீர். துன்பப்படுபவர்களுக்கு இரக்கம் காட்டவும், உம்முடைய அன்பை மற்றவர்களுக்குக் காட்டவும் எங்களுக்கு கிருபை தாரும். ஆமென்.

7. இயேசு இரண்டாம் முறை விழுகிறார் 

'இன்னல்களும் - இறைவனின் கிருபையும்'

இயேசுவின் பிறப்பின்போது அவர் சந்தித்த இன்னல்களுக்கும், அவர் இரண்டாவது முறையாக சிலுவையுடன் கீழே விழுந்ததற்கும் இடையே தொடர்பு உள்ளது. இயேசுவின் பிறப்பு எளிமையானதாக இருந்தாலும், அவர் பல இன்னல்களைச் சந்தித்தார். அவருக்கு தங்க இடமில்லை, ஏரோதுவின் கொலை முயற்சியிலிருந்து தப்பிக்க அவர் எகிப்துக்குப் போக வேண்டியிருந்தது. இந்த ஆரம்பகால இன்னல்கள், அவர் வாழ்நாள் முழுவதும் சந்திக்கவிருந்த துன்பங்களின் முன்னோட்டமாக இருந்தன.   

இரண்டாவது முறையாக இயேசு சிலுவையுடன் கீழே விழுந்தபோது, அவர் ஏற்கனவே மிகுந்த வேதனையிலும் சோர்விலும் இருந்தார். அவரது உடல் சித்திரவதைகளால் பலவீனமடைந்திருந்தது, மேலும் சிலுவையின் எடை அவரை மேலும் சோர்வடையச் செய்தது. இந்த விழுதல், மனித இயல்பின் பலவீனத்தையும், நாம் நம்முடைய பாவங்களின் சுமையால் கீழே விழும் தருணங்களையும் பிரதிபலிக்கிறது. 

இருப்பினும், இந்த விழுதலுக்குப் பிறகும் இயேசு மீண்டும் எழுந்தார். இது, துன்பங்களை எதிர்கொள்வதில் இறைவனின் கிருபையின் முக்கியத்துவத்தை காட்டுகிறது. நம்முடைய சொந்த வாழ்க்கையில் நாம் சிரமங்களையும், தோல்விகளையும் சந்திக்கும்போது, இறைவனின் கிருபை நமக்கு வலிமையையும், நம்பிக்கையையும் அளிக்கிறது. அவர் நம்மைத் தாங்கி, நம்முடைய சுமைகளை இலகுவாக்குகிறார்.

செபம்

எகிப்துக்கு கொண்டுசெல்லப்பட்ட குழந்தை இயேசுவே, சிலுவையின் கீழ் நீர் இரண்டாவது முறை விழுந்தபோதும், இன்னல்களிலும் நீர் தளரவில்லை. எங்கள் தோல்விகளில் உம்முடைய கிருபையை நாங்கள் நம்பவும், மீண்டும் எழவும் எங்களுக்கு பலம் தாரும். ஆமென்.

8. இயேசு பெண்களைத் தேற்றுகிறார்

'மகிழ்ச்சியும் - இரக்கமும்'

குழந்தை இயேசுவை சிமியோனும் அன்னாவும் சந்தித்தபோது அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கும், இயேசு சிலுவைப் பாதையில் பெண்களை சந்தித்தபோது அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறியதற்கும் இடையே தொடர்பு உள்ளது. இயேசு பிறந்தபோது, சிமியோன் மற்றும் அன்னா என்ற இரு வயதானவர்கள் அவரை ஆலயத்தில் சந்தித்தனர். அவர்கள் இருவரும் பரிசுத்த ஆவியால் நிரப்பப்பட்டிருந்தனர், மேலும் இயேசுவை வாக்குறுதியளிக்கப்பட்ட மெசியாவாக அங்கீகரித்து மிகுந்த மகிழ்ச்சியடைந்தனர். அவர்களின் இந்த சந்திப்பு, இயேசுவின் வருகை உலகிற்கு இரட்சிப்பை கொண்டு வரும் என்ற நம்பிக்கையை வெளிப்படுத்தியது.   

அதேபோல, இயேசு சிலுவைப் பாதையில் சென்றபோது, அவரைப் பின் தொடர்ந்து வந்த பெண்களை அவர் தேற்றினார். அவர்கள் இயேசுவின் துன்பத்தைக் கண்டு அழுதபோது, அவர் அவர்களை நோக்கி, "என்னைக்குறித்து அழாதேயுங்கள்; உங்களுக்காகவும் உங்கள் பிள்ளைகளுக்காகவும் அழுங்கள்" என்றார். இயேசுவின் இந்த வார்த்தைகள், அவரது இரக்கத்தையும், அவர் எதிர்கொள்ளவிருக்கும் துன்பங்களை விட, அவர்கள் எதிர்கொள்ளவிருக்கும் துன்பங்களை நினைத்து அவர் கவலைப்பட்டதையும் காட்டுகிறது.

இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளும் நம்பிக்கை மற்றும் இரக்கத்தின் செய்தியை வெளிப்படுத்துகின்றன. இயேசுவின் பிறப்பு இரட்சிப்பின் நம்பிக்கையை அளித்தது, அதேபோல் அவரது துன்பம் மற்றவர்களுக்கு இரக்கம் காட்ட வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்துகிறது.

செபம்: 

சிமியோனும் அன்னாவும் உம்மை சந்தித்தபோது மகிழ்ச்சியடைந்த இயேசுவே, உம்மைப் பின் தொடர்ந்து வந்த பெண்களுக்கு நீர் ஆறுதல் கூறியபோது, மற்றவர்களின் தேவைகளை நீர் உம்முடையதை விட அதிகமாக நினைத்தீர். சுயநலமின்றி மற்றவர்களை நேசிக்கவும், அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறவும் எங்களுக்கு கிருபை தாரும். ஆமென்.

9. இயேசு மூன்றாம் முறை விழுகிறார் 

'விடாமுயற்சியும் - சவால்களும்'

இயேசுவின் பெத்லகேம் பயணத்தையும், கல்வாரி மலையில் அவர் சிலுவையை சுமந்து சென்ற பயணத்தையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும்போது, ஆன்மீக ரீதியாக விடாமுயற்சியின் முக்கியத்துவத்தையும், இறைவனின் சித்தத்தை நிறைவேற்றுவதில் உள்ள சவால்களையும் நாம் உணரலாம். இயேசுவின் பெத்லகேம் பயணம் எளிதானதாக இல்லை. கர்ப்பிணியான மரியாவோடு நீண்ட தூரம் பயணம் செய்ய வேண்டியிருந்தது, மேலும் தங்குவதற்கு இடமில்லாமல் தொழுவத்தில் தங்க வேண்டியிருந்தது. இந்த பயணம், இயேசுவின் வாழ்க்கையில் அவர் சந்திக்கவிருந்த சவால்களின் ஆரம்பமாக இருந்தது.   

கல்வாரிக்கு இயேசு சிலுவையைச் சுமந்து சென்ற பயணம் மிகவும் கடினமானதாகவும், துன்பகரமானதாகவும் இருந்தது. அவர் உடல் ரீதியாகவும், மன ரீதியாகவும் மிகவும் களைப்படைந்திருந்தார். பலமுறை கீழே விழுந்தும், அவர் மீண்டும் எழுந்து சிலுவையைச் சுமந்து சென்றார். இந்த பயணம், இறைவனின் சித்தத்தை நிறைவேற்றுவதில் உள்ள சவால்களையும், விடாமுயற்சியின் அவசியத்தையும் காட்டுகிறது. பெத்லகேம் முதல் கல்வாரி வரையிலான இயேசுவின் பயணம், அவர் தம்முடைய இறுதி இலக்கை அடையும் வரை விடாப்பிடியாக இருந்தார் என்பதை உணர்த்துகிறது. 

இந்த இரண்டு பயணங்களும், நம்முடைய வாழ்க்கையில் நாம் எதிர்கொள்ளும் சவால்களை விடாமுயற்சியுடன் எதிர்கொள்ளவும், இறைவனின் சித்தத்தை நிறைவேற்றவும் நம்மை ஊக்குவிக்கின்றன. இயேசுவின் உதாரணம் நமக்கு ஒருபோதும் இறுதி இலக்கை நோக்கிய முயற்சிகளைக் கைவிடக்கூடாது என்ற பாடத்தை கற்பிக்கிறது.

செபம்:

பெத்லகேமுக்கு விடாமுயற்சியுடன் பயணம் செய்த இயேசுவே, கல்வாரி மலைக்கு சிலுவையைச் சுமந்து சென்றபோது, இறைவனின் சித்தத்தை நிறைவேற்றுவதில் நீர் உறுதியாக இருந்தீர். எங்கள் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் தடைகள் வந்தாலும், உம்மைப் போலவே உறுதியுடன் இருக்க எங்களுக்கு கிருபை தாரும். ஆமென்.

10. இயேசு உடைகள் களையப்படுகிறார் 

'சுற்றப்பட்ட உடை - களையப்படுகிறது'

குழந்தை இயேசுவின் எளிமையான ஆடைகளுக்கும், இயேசு சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கு முன்பு ஆடைகள் களையப்பட்டதற்கும் இடையே தொடர்பு உள்ளது. இயேசு பிறந்தபோது, அவர் எளிய துணிகளில் சுற்றப்பட்டிருந்தார். அவருக்கு ஆடம்பரமான உடைகள் எதுவும் இல்லை. இது, அவர் இந்த உலகிற்கு வந்தபோதே தாழ்மையையும், பற்றற்ற நிலையையும் வெளிப்படுத்தினார்.   

இயேசு சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கு முன்பு அவரது ஆடைகள் களையப்பட்டபோது, அவர் முழுவதுமாக அவமானப்படுத்தப்பட்டார். அவரது உடமைகள் அனைத்தும் அவரிடமிருந்து பறிக்கப்பட்டன. இது, அவர் இந்த உலகத்தை விட்டுச் செல்லும்போது எதையும் எடுத்துச் செல்லவில்லை என்பதை காட்டுகிறது. இந்த நிகழ்வு, உலகப் பற்றுகளைத் துறப்பதன் அவசியத்தையும், தாழ்மையின் முக்கியத்துவத்தையும் வலியுறுத்துகிறது. இயேசுவின் வாழ்க்கை முழுவதும் தாழ்மையையும், பற்றற்ற நிலையையும் கடைப்பிடித்தார்.

இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளும், நாம் உலகப் பற்றுகளைத் துறந்து தாழ்மையுடன் வாழ வேண்டியதன் அவசியத்தை உணர்த்துகின்றன. இயேசுவின் உதாரணம் நமக்கு உண்மையான ஆன்மீக வாழ்க்கை என்பது உலகியல் சார்ந்த விஷயங்களில் பற்று வைக்காமல், கடவுளிடம் முழுமையாக சரணடைவதே என்பதை காட்டுகிறது.

செபம்: 

எளிய துணிகளில் பிறந்த இயேசுவே, உம்முடைய ஆடைகள் களையப்பட்டபோது, நீர் முழுமையான தாழ்மையைக் காட்டினீர். உலகப் பற்றுகளைத் துறந்து, உம்மை முழுமையாக நம்பியிருக்க எங்களுக்கு கிருபை தாரும். ஆமென்.

11. இயேசு சிலுவையில் அறையப்படுகிறார் 

'தாயின் கரத்திலிருந்து - சிலுவையில் கரத்திற்கு' 

தொட்டிலில் அன்னை மரியாவைப் பற்றிக்கொண்டிருந்த குழந்தை இயேசுவின் பிஞ்சு கரங்கள், கல்வாரியில் சிலுவை மரத்தில் ஆணிகளால் துளைக்கப்படும்போது, பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் இடையே உள்ள ஆழமான, தியாகம் நிறைந்த அன்பின் தொடர்பை வெளிப்படுத்துகின்றன. பெத்லகேமின் மென்மையும், கல்வாரியின் கொடூரமும் ஒரே மீட்பின் பயணத்தின் இருவேறு நிலைகளாக அமைகின்றன.   

பெத்லகேமில், குழந்தை இயேசுவின் பிஞ்சு கரங்கள் அன்னை மரியாவின் விரல்களைப் பற்றியிருந்தன; அந்தக் கரங்கள் பாதுகாப்பையும், அன்பையும் தேடின. மெல்லிய துணிகளால் சுற்றப்பட்டு, மரத் தொட்டிலில் கிடத்தப்பட்ட அவரது நிலை, முழுமையான சார்பு நிலையையும், மனித உருவில் அவர் ஏற்றுக்கொண்ட எளிமையையும் காட்டியது. அந்தக் கைகளும் கால்களும் உலகை மீட்க வந்ததன் மென்மையான ஆரம்பமாக இருந்தன.   

ஆனால், கல்வாரியில் அதே கைகள் கொடூரமான ஆணிகளால் சிலுவை மரத்தில் அறையப்படுகின்றன. எந்தக் கைகள் அன்னையைப் பற்றினவோ, ஆசீர்வதித்தனவோ, நோயாளிகளைத் தொட்டு குணமாக்கினவோ, பசித்தவர்களுக்கு உணவளித்தனவோ, அந்தக் கைகள் இப்போது நமது பாவங்களுக்காக, நமது மீட்பிற்காகக் குத்தப்படுகின்றன. எந்தப் பாதங்கள் நற்செய்தியை அறிவிக்க நடந்தனவோ, அவை அசையாமல் ஆணிகளால் மரத்தோடு பிணைக்கப்படுகின்றன. தொட்டிலில் காணப்பட்ட சார்பு நிலை, சிலுவையில் முழுமையான கையளித்தலாக மாறுகிறது; பிறப்பின் மென்மை, சிலுவையின் உச்சக்கட்ட வன்முறையிலும் தியாகத்திலும் நிறைவடைகிறது.

தொட்டிலில் அன்னை மரியாவைப் பற்றிக்கொண்ட அந்த பிஞ்சு கரங்கள், சிலுவையில் நமக்காக ஆணிகளால் குத்தப்பட்டது, இயேசுவின் அன்பின் முழுப் பரிமாணத்தைக் காட்டுகிறது. அவர் பிறப்பில் ஏற்றுக்கொண்ட மனித நிலை, சிலுவை மரணத்தில் அதன் உச்சக்கட்ட தியாகத்தை அடைந்தது. நமது பாவங்களுக்காக அவர் அடைந்த காயங்களையும், அதன் வழியே நமக்குக் கிடைக்கும் மீட்பையும் இந்த நிலை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. அவர் பிறந்தது முதல் இறந்தது வரை, அவரது வாழ்வின் ஒவ்வொரு நொடியும் நமக்கான அன்பின் வெளிப்பாடே. 

செபம்: 

அன்பான இயேசுவே, தொட்டிலில் உமது பிஞ்சு கரங்களால் அன்னை மரியாவைப் பற்றிக்கொண்டீரே! அதே கரங்கள் எங்களுக்காக, எங்கள் மீட்பிற்காக, கல்வாரிச் சிலுவையில் ஆணிகளால் கொடூரமாகத் துளைக்கப்பட்டதை நினைத்து இதயம் கலங்குகிறோம். உமது கரங்களை ஆணிகளால் துளைத்த எங்களின் பாவங்களுக்காக வருந்துகிறோம். அந்தத் தியாகத்தின் வழியாய் நீர் எங்களுக்குத் தந்த மீட்பிற்காக நன்றி செலுத்துகிறோம்.

பிறப்பில் வெளிப்பட்ட உமது மென்மையும், சிலுவையில் வெளிப்பட்ட உமது தியாக அன்பும் எங்களை வழிநடத்தட்டும். உமது அன்பிற்குரிய பிள்ளைகளாய் வாழ எங்களுக்கு வரம் தாரும்.

ஆமென்.

12. இயேசு சிலுவையில் உயிர் விடுகிறார் 

'தொட்டிலின் அமைதியும் - சிலுவையின் மௌனமும்'

பெத்லகேம் மாட்டுத் தொழுவத்தின் அமைதியும், இயேசு பிறந்தபின் ஏற்பட்ட அந்த நிசப்தமும், கல்வாரியில் அவர் சிலுவையில் உயிர்விட்டபின் நிலவிய ஆழ்ந்த மௌனமும் ஒன்றோடொன்று பேசுகின்றன. பிறப்பின் அமைதியில் தொடங்கிய அவரது மண்ணுலகப் பயணம், மரணத்தின் மௌனத்தில் அதன் உச்சக்கட்ட நோக்கத்தை நிறைவு செய்கிறது.

தொட்டிலில், குழந்தை இயேசு அமைதியாகக் கிடத்தப்பட்டிருந்தார். இடையர்களும் ஞானிகளும் வந்து சென்றபின், அந்த இடத்தில் ஒரு தெய்வீக அமைதி நிலவியது. அது மனித உருவில் கடவுள் வந்ததன் அமைதியான ஆரம்பம்; மீட்பின் பயணம் தொடங்கியதன் அடையாளம். அந்த அமைதி, வரவிருக்கும் பெரிய காரியங்களுக்கான ஒரு முன்னறிவிப்பாக இருந்தது. குழந்தையின் ஒவ்வொரு மூச்சும், உலகை மீட்க வந்த நோக்கத்தின் மெல்லிய இசையாக ஒலித்தது.

கல்வாரியிலோ, உச்சக்கட்ட வேதனைக்குப் பிறகு, இயேசு "எல்லாம் முடிந்தது" என்று கூறி தலை சாய்த்து உயிர் விடுகிறார். வானம் இருள்கிறது, பூமி அதிர்கிறது, ஒரு பேரமைதி அந்த இடத்தைச் சூழ்கிறது. இது தோல்வியின் மௌனம் அல்ல; மாறாக, மாபெரும் வெற்றி நிறைவேறியதன் மௌனம். பிறப்பில் தொடங்கிய பணி, மரணத்தில் முழுமையடைந்தது. பாவத்தின் மீது வெற்றி கொள்ளப்பட்டது, மீட்பின் வழி திறக்கப்பட்டது. தொட்டிலின் அமைதி புதிய வாழ்வின் தொடக்கத்தைக் குறித்தால், சிலுவையின் மௌனம் அந்த வாழ்வை முழுமையாக்கி, நித்திய வாழ்விற்கு வழிகாட்டியது.

இயேசுவின் மரணம் ஒரு முடிவு அல்ல, அது ஒரு புதிய ஆரம்பம். தொட்டிலில் தொடங்கிய அவரது அன்புப் பயணம், சிலுவையின் மரணத்தில் அதன் முழுமையை அடைந்து, நமக்கான நித்திய வாழ்வைத் திறந்து வைத்துள்ளது. பிறப்பின் அமைதியும், மரணத்தின் மௌனமும், கடவுளின் எல்லையற்ற அன்பையும், நமக்கான அவரது மீட்புத் திட்டத்தையும் பறைசாற்றுகின்றன.

செபம்: 

அன்பு நிறைந்த இயேசுவே, தொட்டிலின் அமைதியில் உமது வருகையையும், சிலுவையின் மௌனத்தில் உமது தியாகத்தையும் நினைவுகூருகிறோம். "எல்லாம் முடிந்தது" என்று கூறி, எங்களுக்காக உம்மையே கையளித்த உமது பேரன்பிற்காக நன்றி கூறுகிறோம். உமது மரணம் எங்களுக்கு வாழ்வைத் தந்தது. அந்தப் புதிய வாழ்வில் நிலைத்திருக்கவும், உமது அன்பிற்குச் சாட்சிகளாய் வாழவும் எங்களுக்கு அருள் தாரும். ஆமென்.

13. மரியாவின் மடியில் இயேசுவின் உடல்

'குடிலிலும் -சிலுவை அடியிலும் - மரியின் மடியிலும்'

பெத்லகேமில் பிறந்த தன் பிஞ்சு மகனை முதன் முதலில் தன் கரங்களில் ஏந்திய அன்னை மரியாள், இப்போது கல்வாரியில் உயிரற்ற அதே மகனின் உடலைத் தன் மடியில் தாங்குகிறார். தொட்டிலில் தொடங்கிய தாயின் பாசம், சிலுவையின் அடியில் உச்சக்கட்ட வேதனையிலும் மாறாத அன்பாய் வெளிப்படுகிறது. பிறப்பின் மென்மையும், இறப்பின் கடுமையும் அன்னையின் மடியில் சந்திக்கின்றன.

தொட்டிலில், குழந்தை இயேசுவை அன்னை மரியாள் தன் கரங்களில் ஏந்தியபோது, அவள் உள்ளத்தில் அளவற்ற மகிழ்ச்சியும், நம்பிக்கையும் நிறைந்திருந்தது. அதே நேரம், சிமியோனின் தீர்க்கதரிசனம் (உன் உள்ளத்தையும் ஒரு வாள் ஊடுருவும் - லூக் 2:35) வரப்போகும் துயரத்தின் நிழலை அவள் மனதில் படியச் செய்திருக்கலாம். தன் மென்மையான கரங்களால் தன் மகனைப் பாதுகாத்து, அன்புடன் அணைத்துக்கொண்டாள். அந்தக் கரங்கள், உலகின் மீட்பரை ஏந்தும் பாக்கியம் பெற்றன.

ஆனால், சிலுவையின் அடியில், அதே மரியாள் தன் மகனின் உயிரற்ற, காயங்கள் நிறைந்த உடலைத் தன் மடியில் கிடத்துகிறார். அவள் கண்கள் கண்ணீரால் நிறைந்திருக்க, இதயம் சொல்லொணாத் துயரத்தால் நொறுங்கியிருக்க வேண்டும். எந்த மகனை மென்மையாகத் தொட்டுத் தாலாட்டினாளோ, அவனது சடலத்தை இப்போது தாங்கிக் கொண்டிருக்கிறாள். பிறப்பின்போது அவள் மடியில் தவழ்ந்த குழந்தையின் உருவம், இப்போது மரணத்தின் வலியைத் தாங்கிய உடலாக அவள் மடியில் கிடக்கிறது. இது அன்னையின் துயரத்தின் உச்சம்; ஆயினும்,மரியாவின் மடியில் கிடத்தப்பட்ட இயேசுவின் உடல், தொட்டிலில் தொடங்கிய தியாகப் பயணம் அதன் நிறைவை அடைந்துவிட்டதைக் காட்டுகிறது. அன்னையின் துயரம், நம் பாவங்களுக்காக இயேசு அடைந்த பாடுகளின் ஆழத்தை நமக்கு உணர்த்துகிறது. பிறப்பிலும் இறப்பிலும் தன் மகனோடு இருந்த மரியாவின் விசுவாசமும் அன்பும் நமக்கெல்லாம் ஒரு வழிகாட்டி.

செபம்: 

துயருறும் அன்னையே,தொட்டிலில் உமது அன்பு மகனை ஏந்திய கரங்களால், சிலுவையடியில் அவரது உயிரற்ற உடலைத் தாங்கிய உமது வேதனையை உணர்கிறோம். உமது துயரத்தில் நாங்களும் பங்கெடுக்கிறோம். உமது விசுவாசமும், சகிப்புத்தன்மையும், மாறாத அன்பும் எங்கள் வாழ்வில் வழிகாட்டட்டும். துன்ப நேரங்களில் உமது மகனைப் பற்றிக்கொள்ள எங்களுக்கு உதவி செய்யும். ஆமென்.

14. இயேசு கல்லறையில் அடக்கம் செய்யப்படுகிறார்

'இரவல் தொழுவத்திலிருந்து - இரவல் கல்லறைக்கு'

பெத்லகேமில் பிறக்க இடமின்றி, இரவல் கிடைத்த மாட்டுத் தொழுவத்தில் கிடத்தப்பட்ட இயேசு, இப்போது இறப்பிற்குப் பின், அரிமத்தியா யோசேப்புக்குச் சொந்தமான புதிய கல்லறையில் இரவலாக அடக்கம் செய்யப்படுகிறார். அன்று, குழந்தை இயேசுவைத் துணிகளில் பொதிந்தார்கள்; இன்றோ, அவரின் உயிரற்ற உடலை நறுமணப் பொருட்களுடன் மெல்லிய துணிகளால் சுற்றிக் கல்லறையில் வைக்கிறார்கள்.   

மாட்டுத் தொட்டிலும் சரி, இந்தக் கல்லறையும் சரி, இரண்டுமே இரவல் பெற்ற இடங்கள்தாம். இரண்டுமே அமைதியாகவும், ஒருவிதத்தில் உலகத்தால் ஒதுக்கப்பட்டவையாகவும் இருக்கின்றன. பிறப்பில் தொடங்கிய இறைவனின் சித்தத்திற்கான முழுமையான அர்ப்பணிப்பு, இந்தக் கல்லறையில் நிறைவு பெறுவது போலத் தோன்றுகிறது. ஆனால், இந்த அமைதி ஒரு முடிவல்ல; மாறாக, புதிய வாழ்வின், மாபெரும் வெற்றியின், அதாவது உயிர்ப்பின் தொடக்கத்திற்கான காத்திருப்பு. தொட்டிலில் பிறந்தவர், மரணத்தைக் கடந்து, கல்லறையை வென்று உயிர்த்தெழுவார் என்ற நம்பிக்கையின் விதை இங்கு விதைக்கப்படுகிறது. பிறப்பின்போது கிடைத்த தாழ்மை, இப்போது மரணத்திலும் தொடர்கிறது, ஆனால் இதுவே முடிவில்லா மகிமைக்கு வழி வகுக்கிறது.   

செபம்:

கல்லறையில் வைக்கப்பட்ட அன்பு இயேசுவே! உம்முடைய பிறப்பும் எளிமையானது, உம்முடைய அடக்கமும் எளிமையானது. இருள் சூழ்ந்த கல்லறையில் நீர் துயின்றாலும், அதுவே உயிர்ப்பின் ஒளிக்கான நம்பிக்கையை எங்களுக்குத் தருகிறது. எங்கள் வாழ்வின் இருளான நேரங்களிலும், இழப்புகளின் மத்தியிலும், உம்முடைய உயிர்ப்பின் மீது நம்பிக்கை கொள்ள எங்களுக்கு வரம் தாரும். உம்மைப் போல நாங்களும் இறைவனின் சித்தத்திற்கு எங்களை முழுமையாய் அர்ப்பணிக்க அருள் புரியும். ஆமென்.

முடிவுரை

'தீவனத்தொட்டி மரத்திலிருந்து – சிலுவை மரத்தைத் தொடர்ந்து'

இந்த சிலுவைப் பாதை நிலைகளின் வழியான நமது பயணம் ஒரு தனித்துவமான பாதையில் பயணித்துள்ளது. இயேசுவின் அடிச்சுவடுகளை கல்வாரிக்குச் செல்லும் பாதையில் மட்டுமல்ல, எளிய மாட்டுத்தொழுவம் வரை பின்தொடர்ந்து வந்துள்ளோம். குடிலின் மரமும் சிலுவையின் மரமும் ஒரே அசைக்க முடியாத தெய்வீக அன்பின் கயிற்றால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன என்பதை நாம் கண்டுகொண்டோம்.

வைக்கோலில் கிடத்தப்பட்ட குழந்தையின் எளிமை முதல் மரத்தில் அறையப்பட்ட மீட்பரின் வேதனை வரை, செய்தி தெளிவாக எதிரொலிக்கிறது: கடவுளின் அன்பு முழுமையான தாழ்மையை அரவணைத்து, நமக்காக அளவற்ற துன்பங்களைத் தாங்கிக்கொள்கிறது. இந்தக் "குடிலும் - குருசும்" தியானப் பயணம், அவரது வலிமை நமது பலவீனத்தில் முழுமையடைகிறது என்பதையும், அவரது அரசாட்சி தாழ்மையான சேவையில் காணப்படுகிறது என்பதையும், அவரது இறுதி வெற்றி பெத்லகேமின் அமைதியான அர்ப்பணிப்பில் தொடங்கியது என்பதையும் வெளிப்படுத்துகிறது.

தொட்டிலில் தொடங்கிய இந்தப் பயணம் சிலுவை மரத்தோடு முடிந்துவிடுவதில்லை; மாறாக, நாம் நமது அன்றாட சிலுவைகளைச் சுமக்கும்போது, அது நமது வாழ்விலும் தொடர்கிறது.

கல்லறையின் அமைதி ஒரு முடிவல்ல, மாறாக வாக்குறுதி நிறைந்த ஒரு இடைநிறுத்தம் – திருபிறப்பின் போது கிசுகிசுக்கப்பட்ட அதே வாக்குறுதி. இந்தத் தியானங்களிலிருந்து நாம் வெளியேறும்போது, இந்த ஆழ்ந்த மர்மத்தை நம் இதயங்களில் சுமந்து செல்வோம்: நமக்குள் பிறக்கத் தாழ்மையுடன் குனிந்த கடவுள்தான், நம்மை மீட்கத் தம் கரங்களை அகல விரித்த அதே கடவுள்.

இங்கு கற்றுக்கொண்ட பாடங்கள் – தாழ்மை, விடாமுயற்சி, இரக்கம் மற்றும் அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை – நமது அன்றாட வாழ்வை ஒளிரச் செய்யட்டும். சிலுவையின் நிழல் எப்போதும் குடிலின் ஒளியை நமக்கு நினைவூட்டட்டும். அது, துணிச்சலான அன்புடன் வாழவும், நமது சொந்த சிலுவைகளை விசுவாசத்துடன் ஏற்றுக்கொள்ளவும், உயிர்த்தெழுதலின் விடியலை நோக்கி நம்பிக்கையுடன் நடக்கவும் நமக்கு ஆற்றலைத் தரட்டும். தொட்டிலிலிருந்து வெற்றுக் கல்லறை வரையிலான பயணம் நிறைவுற்று, உயிர்ப்பின் வாழ்வை வாழ இப்போது நம்மை அழைக்கிறது. செயலாக்க முயற்சிப்போம்!